Oś symetrii
Encyklopedia PWN
niekiedy wyodrębniany z układu heksagonalnego układ, którego charakterystycznym elementem symetrii jest oś trójkrotna i odpowiadająca jej oś inwersyjna.
aksikon
ogólnie element opt. o obrotowej osi symetrii; pot. element opt. ograniczony z jednej strony powierzchnią sferyczną, a z drugiej — powierzchnią stożkową;
[gr.],
antytetyczny układ
dekoracyjny układ figuralny (głównie motywy zwierzęce ujęte z profilu) lub czysto ornamentalny;
[gr. antithetikós ‘przeciwstawny’],
typ założenia architektonicznego, w którym rzut poziomy i bryła budynku są ukształtowane symetrycznie (przynajmniej wg 2 osi symetrii) względem punktu środkowego;